۲۶ دلو سالروز شکست مُفتضحانه وخروج قشون سُرخ اتحاد شوروی سابق از افغانستان! 

نویسنده: ابو شبیر سعادت

طوریکه هموطنان ما درجریان قراردارند ونیزتاریخ پُردردوچالش معاصرکشور ما بیانگر آنست که در ۶ جدی سال ۱۳۵۸ ه ش ارتش سرخ تادندان مسلح اتحاد شوروی سابق باکبروغرور بی انتها به دستور لیونید برژنیف رهبر حزب کمونیست آن وقت ، از طریق بندر حیرتان شمال کشور وارد افغانستان شد و امابعد ازده سال تجاوز و جنگ های خانمان سوز به تاریخ ۲۶دلو ۱۳۶۸ بگونه شرم آور وباقبولی شکست دربرابریک ملت مُستضعف اماباافتخار وهمت عالی ازافغانستان اخراج شدند که درنتیجه این تجاوزجنایتکارانه وبمباردمان وحشیانه وتداوم جنگ های تحمیلی میلیون‌ها هموطنان بی دفاع ما شهید و زخمی گردیده و همچنان میلیون ها تن دیگر به کشورهای همسایه وسایرکشورهای دورونزدیک دیگر آواره شدند.

باید متذکرشد مِلَّت باشهامت ومجاهد افغانستان، قشون سرخ را پس از ۱۰ سال جنگ پیهم ورشادتها وقهرمانیها ، مجبور به ترک افغانستان کردند .

اگرچه ابتدای بدبختی هرچه بیشتر کشور ماازشروع کودتای سیاه هفتم ثور۱۳۵۷ آغازیافت که مزدوران کمونیزم درآن زمان عملاًروی صحنه آمدند ووحشت آفریدند ولی درین مدت ده سال حضورنیروهای شوروی درکشور جنگ ووحشت و بربریت وقتل وقتال وبربادی بیشترشدت پیدانمود .

ونیز قابل یاددهانی است که ازکودتای هفتم ثور الی خروج روسها ودرپی آن الی’ ازبین رفتن حاکمیت رژیم کمونیستی درکشور چهارزمامدار دست نشانده اتحادشوروی یکی پی دیگری حاکمیت ظالمانه وجابرانه خویش را به پیش بردند  که اول نورمُحمدتره کی وسپس شاگردوفادارآن حفیظ الله امین باازبین بردن استادش روی صحنه آمد وبعد ازآن ببرک کارمل مستقیماًتوسط روسها برحاکمیت نظام گُماشته شد ودراخیر  داکترنجیب الله که یک مهره تربیه شده در بخش استخباراتی کی جی بی بود به میان آمد که آنهم درفرجام بعد از سقوط حکومت وی توسط مجاهدین وپناه بردنش دردفترملل متحد درکابل باآمدن نظام طالبان درنزدیکی ارگ بدارآویخته شد .

به هرحال اتحادجماهیرشوروی سابق در این جنگ بیش ۱۴۰۰۰ سرباز خود را از دست داد و بعد از اینکه قشون وی در افغانستان شِکست فاحِش خورده واخراج گردید سپس هیکل هیولایی ظاهری آن درسطح جهان پارچه‌، پارچه شده و سیستم نظام کمونیستی از هم پاشید.

وحال  که سالهای زیادی از جنگ های طولانی افغانستان می‌گُذرد اکثراً ازمردم کشور به این باوراند که همان ۲۶ دلو روزنجات ملی نه! بلکه آغاز دوباره جنگ های داخلی و بحران های تازه در افغانستان بوده است و خروج ارتش شوروی از افغانستان هیچ چیزی را به نفع افغانستان تغییرنداده جزاین که ویرانی و جنگ های داخلی را در این مرز و بوم مزید هدیه داد.

اما در همین حال نقش استخبارات جهانی را در برآمدن قشون سرخ و ویرانی افغانستان نادیده نمی‌توانیم بگیریم والبته این استخبارات کشورهای همسایه ومنطقه و جهان بود که افغانستان را در یک وضعیت جنگی بدتری قرار دادند.

ولی باتاسف باید یادآورشد که تداوم جنگ های داخلی درمیان گروه های درگیر درکشور وهمچنان مُداخلات دوامدارخصمانه کشورهای بیرونی فرصت را به این مساعد ساخت که یک ابرقدرت جهانی دیگر یعنی امریکای جهانخوار پارا بجای متجاوزقبلی یعنی اتحادشوروی سابق بگذارد البته عوض اینکه ازپی آمدهای منفی وجنایات تجاوزکارانه شوروی سابق پندمیگرفت ولی بیشرمانه ازآن بدتر جهت تطبیق برنامه های خصمانه افغانستان را یکباردیگر میدان جنگهای منافع خودشان قرارداد که تاهمین اکنون دنباله آن ادامه دارد ولی قربانی را مردم ستمکشیده افغان میدهند .

به هرحال تاریخ ثابت نموده که درین مرزوبوم هیچ قوت استعماری شادنشده بلکه زوال شان ازهمین جاآغازیافته بنابرین بالوسیله به سایر سوء نگران عصر دورونزدیک گوش زد مینمائیم که ازین بیش باسرنوشت یک ملت زجرکشیده ومظلوم بازی نکنید واگر ازتجاوزات خصمانه تان دست بردار نشوید درآینده نزدیک آه آتشین این ملت دردمند وجفاکشیده بیخ وبنیاد شما را خواهند سوخت که درآن دم پشیمانی دردی را درمان نخواهد کرد .

ومن الله التوفیق

به امید یک افغانستان آزاد واسلامی

حقیرالی الله

ابوشبیر “سعادت“