علم دین و علم دنیا
علم دین و علم دنیا
نویسنده: قاضی عبدالحی (فقیری)
علوم به دو دسته تقسیم می شود: علوم شرعی و علوم طبیعی و تقسیم دیګر آن علوم فرض عین و کفایی است.
علوم شرعی و علوم طبیعی هر کدام بنا بر نیت انسان به علوم دنیا و علوم آخرت (علم دین و علم دنیا) تبدیل می شوند، بعضی ها زیر تاثیر دسیسه های غربی ها رفته به علوم شرعی علم دین و به علوم طبیعی علم دنیا میګویند و این را هم علاوه میکنند که فرا ګرفتن علم دین فرض بوده و فرا ګرفتن علم دنیا مباح است.
میگویند که بندګان دنیا و دنیا پرستان فرزندان خود را به مکتب ها و پوهنتون ها دنبال علم دنیا ميفرستند و والدین دین دوست فرزندان خود را در مساجد و مدارس برای فرا ګرفتن علم دین می فرستند دیګران این را هم علاوه میکنند که علوم شرعی (علم) است و علوم طبیعی (فن) و فرا ګرفتن علوم دینی فرض است، و اجر ثواب زیادی که در قرآن و حدیث آمده همه در مورد علوم دینی آمده است و یاد ګرفتن علوم طبیعی مباح بوده و اجر و یا ګناه ندارد.
این طرز فکر از یکطرف ناشی از جهالت است و از طرف دیګر همان پلانی است که جویمرز يهودی و همراهانش بخاطر تسخیر و اشغال جهان اسلام و مستعمره نمودن سرزمین های اسلامی صدها سال قبل از امروز طرح ریزی نمودند. آنها این را هم تصویب نمودند که باید علم را برای مسلمانان، ما تعریف کنیم و به آنها تفهیم کنیم که قرآن در اولین آیات خود چهار بار میګوید اقراء و مقصد از آن خواندن علم دین یعنی علم قرآن و حدیث است و بس.
مراد از (نون و القلم وما یسطرون) هم تمام نوشته های قلم نیست بلکه تنها شروح احادیث و تفاسیر قرآن مراد است و بس. این طرز فکر عالم اسلام را به لقمه چربی برای استعمار غربی تبدیل ساخته است، تخصص در تکنالوجی را غربی ها از آن خود کرده و با وسایل جنګی مدرن به طرف کشور های اسلامی روی آورده و از زمین و هوا و بحر مسلمانان را مورد حمله قرار داده سرزمین ها را اشغال و معادن و ذخایر را یکسره ربودند.
راکت های قاره پيما، هوا پيماهای مافوق سرعت صوت، طیاره های بی پيلوت، بم های کیمیاوی، بیالوژیکی و اتوم را تسخیر نموده و رهبران اسلام را کشتند و با دادن تلفات چند جوانی شرابی و فاسد خود را تا رهبرانی چون شیخ احمد یاسین و اسامه بن لادن هم رساندند در حالیکه قرآن ميګوید:
(وقاتلوا ائمة الکفر) و میګويد: (و انتم الاعلون) و در جائی دیګری میفرمايد: (و اعدوا لهم ماستطعتم من قوة و من رباط الخيل ترهبون به عدو الله و عدوکم)
در حالیکه بهترین انداخت را باید مسلمانان بکند نه کافر، سيادت و قیادت از مسلمانان باشد نه از کفار، زمین را باید مسلمانان آباد کند. ((هو الذین خلقکم من الارض و استعمرکم فیها)) حکومت الله را در زمین مسلمان باید قایم کند و نظام حاکم بر جامعه کتاب آسمانی باشد و مدافع این حکومت و این نظام حدید باید باشند.((لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط و انزلنا الحدید فیه باس شدید))
این تیمیه رحمه الله میګويد: کتاب یهدی و سیف ینصر.
یکی از مرغوب ترین آياتی قرآن در باره علم آيه ((وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ)) است.
این آيه مبارکه مربوط به آیاتی از قرآن است که در چندین نوع علوم طبیعی که فرا ګرفتن آنرا عده يی خالی از اجر می شمارند ذکر شده است، درین آیه از آب باران و روئيدن نباتات مختلف بواسطه آن که به پوهنځی زراعت اشاره شده ذکر رفته است، سپس در مورد کوه ها با معادن و سنګ ها و رګ های رنګارنګ آن اشاره ګردیده است.
که چند پوهنځی را در پوهنتون در بر ميګيرد سپس به علوم انسانی و حیوانی اشاره شده که چند پوهنځی را به شمول طب در بر ميګيرد. در پایان ذکر همین (علوم طبیعی) که به ګفته بعضی ها علوم دنیاست پروردګار عالم می فرماید: (انما یخشی الله من عباده العلماء)
این آیات به صراحت این مطلب را می رسانند که علوم طبیعی علم دنیا نبوده بلکه ګوشه یی از علم آخرت است و این انسان است که با نیت خود علم آخرت را به علم دنیا مبدل می کند آیا فرا ګرفتن علم طب که بواسطه آن ميتوان به انسانان حیات مجدد بخشید و آنرا از خطر مرګ حتمی نجات داد علم دنیاست؟
در حالیکه قرآن کریم می فرمايد: ((و من احیاها فکانما احياء الناس جميعاً)) آيا داکتری که می خواهد مجاهد زخمی را که در نتیجه خون ریزی جانش را از دست خواهد داد نجات بدهد عملکردش عمل دنیاست یا از آخرت؟
آیا معدن شناسی که می خواهد معادن يورانیم و لیتیم را استخراج نموده و برای مسلمانان بم اتوم بسازد تا کفار شرق و غرب را بواسطه آن بترسانند و به ايه (ترهبون به عدوالله وعدوکم) عمل شود، علم دین آموخته است یا علم دنیا؟!
ايا محصل پوهنځی ادبیات که می خواهد در زبان انګلیسی تخصص ګرفته دعوت اسلامی را به زبان قوم به اروپا و امريکا برساند عالم دین است يا دنیا؟!
آيا کسانی کی می خواهند بیاموزند تا به مسلمانان طیارات بم افګن و تانک های آماده (الرباط الخیل) برای حمله بر دشمنان اسلام بسازند علم دنیا می آموزند یا علم آخرت؟!
این یک حقیقت مسلم است که هر کس علمی را برای دنیای خود بیاموزد و از آن در جهت دنیایش و زرق و برق بخشیدن زندګی زود ګذر دنیا استفاده کند علم دنیا آموخته است.
پيامبر ګرامی صلی الله علیه وسلم می فرمايد: هر کسی علمی را که بخاطر رضای الله باید آموخت، بخاطر بدست آوردن دنیا می آموزد بوی جنت را نخواهد دید.
در حدیث دیګری آمده است دومین سوال در قیامت از عالم می شود او میګوید علم آموختم و بخاطر تو ای پروردګار!
قرآن یاد ګرفتم و به مردم تدریس کردم، ګفته می شود دروغ میګویی تو علم آموختی تا به تو عالم بګويند، و بدون شک (در دنیا) برایت ګفته شد بعد بطرف دوزخ بروی کشیده می شود از روایات فوق معلوم است که این نیت است که علم را به علم دنیا و علم آخرت تبدیل میکند در غیر آن هر عملیکه در خدمت دین و دعوت اسلامی و جهاد و نظام اسلامی قرار میګیرد علم دین بوده و فرا ګرفتن آن بر مؤمنان فرض کفایی است که غفلت در آن باعث ګناه همګان میشود.
در اخیر این را باید تذکر داد که فرا ګرفتن علم حلال و حرام فرض عین بوده و سایر علوم مورد نیاز امت اسلامی همه فرض کفایی اند.
ومن الله التوفیق
اسلام عليکم.
محټرم قاضي صاحب فقيري د علم په اړه ډېره ښه مقاله وړاندې کړې ده.
زه يوه غوښتنه او يوه پوښتنه له قاضي صاحب.
پوښتنه: ايا کولی شو چې علوم په دريو برخو وويشو، چې عبارت دي له ۱: عقيدوي علوم، ۲: ټولنيز (فقهي) علوم ، ۳: طبيعي علوم.
او غوښتنه دا وه چې، که قاضي صاحب محترم د علومو حکم يو څه نور هم واضح کړي ډېره به ښه وي.
په درنښت.
ستاسو ورور،