پیام رهبر

حکمتيار: شورى عالى دولت به عنوان مقتدرترين مرجع تصميمگيرى و ممثل تمامى طرفهاى تأثير گذار تأسيس شود

الحمد لله و كفى و سلام على عباده الذين اصطفى و بعد:

فاعوذ بالله من الشيطن الرجيم بسم الله الرحمن الرحيم

وَقَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللّٰهِ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَكُمۡ وَلَا تَعۡتَدُوٓاْ ۚ إِنَّ ٱللّٰهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ البقره: ١٩٠

صدق الله العظيم

به همه هويداست كه حزب اسلامي در جنگ كنونى شريك نيست و با هيچ طرف درگير؛ همكارى نظامى ندارد. با آن كه حزب اسلامي هم در جهاد مسلحانه عليه نيروهاى شوروى پيشتاز و ستون فقرات مقاومت و جهاد بود؛ و در آغاز مقاومت عليه نيروهاى ناتو نيز جلوتر از همه و قبل از ديگران به سنگر شتافت و آغازگر جهاد شد.

اما امروز و پس از آن كه اكثريت بيش از 95 در صد نيروهاى خارجى كشور ما را ترك كرد؛ حزب اسلامي مصالحه با حكومت كابل را به نفع كشور يافت و راه صلح را در پيش گرفت، در جريان مقاومت عليه نيروهاى ناتو؛ موضع و ستراتيژى نظامي حزب اين بود كه كه جز نيروهاى خارجى با هيچ جناح افغانى درگير نشود؛ مگر اين كه مجبور به دفاع از خود باشد و چاره اى جز توسل به اسلحه را نداشته باشد.

امروز كه نيروهاى خارجى در حال بيرون كشيدن آخرين سربازان شان از افغانستان اند؛ ترجيح مى دهيم كه بقيه مسائل از طريق تفاهم بين الافغانى حل و فصل شود.

ما صلح مى خواهيم؛ ملت مظلوم ما از جنگ به ستوه آمده؛ جنگ آنان را با روزهاى سياهى روبرو كرده كه نظيرش را در تاريخ كشور خود سراغ نداريم؛ چه از ناحيه بى امنى، چه از ناحيه فقر، گرسنگى و بى كارى، چه از بابت وابستگى به اجنى، حضور فعال شبكه هاى خطرناك استخباراتى، تروريستى، آدمكش و جنايتكار، مربوط كشورهايى كه اين جنگ خونين و طولانى را بر كشور ما تحميل كردند و پس از چهار دهه هنوز هم بر ادامه آن سرمايه گذارى دارند.

حزب اسلامي در راه نجات ملت مظلومش از اين وضعيت دردناك هم به هر قربنى آماده است؛ و هم ميانجيگرى و وساطت صادقانه و بى غرضانه.

بنابر همين احساس و تصميم؛ هم از آغاز مذاكرات ميان طالبان و امريكا حمايت كرد و هم از معاهده صلح ميان هر دو.

از آغاز مذاكرات ميان حكومت كابل و امارت اسلامى طالبان نيز حمايت مى كنيم

به تمامى طرفهاى درگير افغانى سفارش مى كنيم كه راه مذاكرات صادقانه را در پيش گيرند، براى حل عاجل و كامل بحران، خاتمه دائمى جنگ و رسيدن به صلح پايدار و مطمئن.

جنگ براى رسيدن به قدرت و ابقاء در اقتدار را  براى هميش كنار بگذارند؛ و شمشيرى را كه باعث ريختن خون افغانهاى مظلوم و انسانهاى بيگناه مى شود؛ در غلاف كنند

ادامه جنگ راه حل نيست؛ نه نيروهاى بدمست و مغرور شوروى و دست نشانده هاى كمونستش توانستند به اهداف شوم شان از طريق جنگ برسند؛ و نه ناتو و اذنابش!!

ما به راه حل صلح آميز، معقول و عملى براى پايان دادن به بحران ضرورت داريم.

هر دو طرف جنگ بايد بپذيرند كه جز توافق بر حكومت جديد قابل قبول براى تمامى جناحها؛ انتقال مسالمت آميز قدرت به اين حكومت؛ هيچ راه حلى ديگر وجود ندارد.

بايد از تكرار تجربه خونين پس از سرنگونى حكومت جنرال نجيب مانع شويم؛ كه تمامى نظام، ادارات ملكى و نظامى و نيروهاى امنيتى به گونه كامل متلاشى شدند؛ چوكى و ميز دفاتر هم و توپ، تانك و طياره هاى اردو نيز.  

به دولت و احزاب و گروه هاى شامل دولت و بيرون از دولت پشنهاد كرديم و مكرراً ياددهانى مى كنيم كه كم از كم در رابطه به صلح به اجماع سياسى و توحيد ديدگاه ها و مواقف ضرورت داريم؛ به ايجاد مرجعى نيازمنديم كه تمامى جناح هاى تأثير گذار كشور را احتوى كند و در رابطه به تمامى مسائل مهم ملى آخرين و عالى ترين مرجع تصميمگيرى باشد. عنانيت، خودسرى ها، انحصار قدرت، ديكتارى و استبداد رأى؛ ما را به اين جا كشاند؛ عنانيت بد است اما براى طرف ضعيف و ناتوان بدتر و عواقبش جبران ناپذير؛ كسى در معاش مامور و مستخدم دفتر و سرباز سنگر؛ به خيرات اجنبى ضرورت دارد؛ با چنين طرف ذليل و ضعيف؛ نه عنانيت مى زيبد و نه خيره سرى و غرور

بايد شورى عالى دولت به عنوان مقتدرترين مرجع تصميمگيرى و ممثل تمامى طرفهاى تأثير گذار تأسيس شود

از نظر ما راه حل اين است:

1: توافق بر آتش بس موقت ولى قابل تمديد.

2: در دوران مدت آتش بس؛ آغاز مذاكرات بين الافغانى شامل تمامى جناح ها غرض توافق بر حكومت قابل قبول براى همه.

3:آزادى زندانيان سياسى.

4: لغو تمامى تحريمها و محدويتهاى مربوط به جنگ افغانستان؛ عليه مجاهدين و آنان كه براى آزادى كشورشان جنگيده اند و از نيروهاى اشغالگر و شورى امنيت ملل متحد و بنابر مطالبه همين كشورها وضع شده.

5:تمامى اين مذاكرات بين الافغانى بايد بدون وساطت و اشراف جهتهاى خارجى برگزار شود. اگر به وساطت جهت خارجى بى طرف؛ و غيردخيل در جنگ؛ ضرورتى پيش آمد؛ كشور ميزبان مى تواند اين كار را انجام دهد.

6:اين توافقات و اقدامات پنجگانه بايد آتش بس دائمى در پى داشته باشد.

برادران و خواهران عزيز!

عده اى مى گويند: براى حزب مفيد بود و هست كه در حكومت سهيم باشد.

به اشان عرض مى كتنم:

اشتراك در حكومت ناكام و بدنام براى هر حزب سياسى و مخصوصاً براى حزب آرمانگرا و اسلامى؛ انتحار سياسى است.

انتظار زمامداران حكومت و حاميان بيرونى شان اين بود كه حزب به كابل بيايد و در جنگ عليه طالبان؛ از توانمندى هاى نظامى حزب استفاده كنند.

اما الحمد لله كه حزب اسلامي از ارتكاب چنين اشتباه بزرگ در امان ماند.

مى خواستند در برابر چند وزارت و لايت؛ هم در جنگ نامقدس به نفع ديگران شركت كنيم و هم در انتخابات از سيكولرها و مهره هاى وابسته به اجنبى حمايت كنيم.

آيا براى حزب بزرگ و آغازگر نهضت و جهاد در افغانستان شايسته و مناسب بود كه چنين اشتباهى را مرتكب شود؟

إن شاء الله چنين كارى را هرگز نخواهيم كرد.

عده اى براى جنگ دوم آمادگى مى گيرند و از طريق رسانه ها اعلان مى كنند كه حمايت بيست مليون افغان را با خود دارند!!

در حالى كه توان كشاندن دو صد نفر براى تظاهرات در جاده ها را هم شايد نداشته باشند.

تمامى افغانها نشست و معاهده بن را جنايت بزرگ تاريخى و آغاز فاجعه خونين بيست سال اخير كشور مى شمارند؛ اما اينها از نشست بن با تمامى عواقب و نتائج بد و خونينش حمايت مى كنند و خواهان تكرار آن اند.

همه بدانند كه دوران بن جديد گذشته است؛ براى بن جديد به صد و شصت هزار نيروى تا دندان مسلح ناتو و شبيه آن ضرورت است.

كشورى وجود ندارد كه جاى خالى ناتو را پر كند.

وروڼو خوېندو!

د مصالحې عالي شورى په اړه هم ځيني عرائض لرم:

موږ ته شفوي او تحريري بلنه راكړى شوې چي د دې شورى اړوند لومړۍ غونډي كي شركت وكړو، غونډه په ارگ كي دائرېږ؛ په داسي حال كي چي د بلني مننه كوو؛ ځواب مو نه دئ وركړى؛ څو پوښتني لرو:

1: د دې شورى غړي چا ټاكلي؟ له چا سره په مشوره ټاكل شوې؟

2:آيا د دوو ټيمونو ترمنځ د مساويانه وېش له مخي ټاكل شوي؟

3:د كومو معيارونو له مخي غوره شوي؟

4:صلاحيت ئې څه دئ؟

5: آيا د سولي په اړه د تصميم وروستۍ مرجع ده كه هسي يوه مشورتي شورى؛ چي وروستى تصميم به ارگ ته محول كېږي؟

بايد دا وضاحت هم وكړو چي د كابل لورى؛ د هغو گوندونو په شمول چي په حكومت كي برخه لري او هغه چي له حكومت بهر دي؛ دې ته ضرورت لري چي لومړى سياسي اجماع رامنځته كړي، خپل دريځونه او نظريات توحيد كړي، د تصميم داسي عالي او مقتدره مرجع جوړه كړې چي په ټولو مهمو ملي مسائلو كي به د وروستۍ پرېكړي واك او اختيارات ورسره وي، ټول به ئې پرېكړو ته تمكين كوي او هيڅوك به ئې د ويتو حق نه لري. همدا د دولت عالي شورى به د سولي ټول بهير مديريت كوي، د مصالحې عالي شورى جوړول، د مذاكراتو هيئت ټاكل؛ د سولي طرح جوړول، د هيئت وظائف او صلاحيتونه او سرې شنې كرښي ټاكل، د مخالف لوري د غوښتنو په اړه تصميم نيول او دې ته ورته مسائل بايد همدې شورى ته محول شي.

كه دا پوښتني ځواب شي او لازم شرائط ومنل شي نو حزب اسلامي به د مشاركت په اړه مناسب تصميم نيسي؛ عجالتاً شركت نه كوي او منتظر پاته كېږي چي وگوري؛ واكمن په كوم لوري ځي.حبا

سبحانك اللهم بحمدك نشهد ان لااله الا انت نستغفرك و نتوب اليك

 

متن خطبه جمعه 14 قوس ۱۳۹۹

موضوعات مشابه

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back to top button