مساعى براى تأمين صلح با چند مشكل اساسى مواجه است:

در ايالات متحده امريكا دو ذهنيت در رابطه به صلح و خروج نيروهاى امريكايى از افغانستان وجود دارد: 1- رأى و ذهنيت نظامى ها و ادارات استخباراتى؛ كه خواهان ادامه حضور امريكا در افغانستان اند. برخى از اعضاء پارلمان امريكا نيز با اين مجموعه همنوا اند 2- رأى ديپلوماتها و قصر سفيد كه حاميانى در پارلمان نيز دارند.

از اظهارات جناح طرفدار خروج نيروها به شمول رئيس جمهور هويدا و نمايان است كه اگر با مشكل و فشار شديد داخلى مواجه نشوند؛ نيروها را بيرون مى كنند؛ شايد تظاهرات اخير در برخى از ايالات امريكا براى همين منظور و از سوى همين مجموعه به راه افتاده. اما بايد فراموش نكنيم كه رئيس جمهور نمى تواند بدون موافقه استخبارات و پنتاگون تصميم نهائى اتخاذ و آن را عملى كند. توقف موقت مذاكرات دور قبلى و عدم ملاقات با هيئت طالبان در كمپ ديويد؛

و شايد شرائط جديدى را كه هيئت امريكايى در قطر وضع كرده و باعث تأخير در امضاء معاهده شده است؛ به دليل فشار هاى همين جناحهاى نظامى و استخباراتى باشد!!

حتماً اطلاع داريد كه دليل تأخير در امضاء معاهده؛ بنابر ادعاء طرف مقابل خواسته هاى جديد هيئت در اين دور مذاكرات است. توافق با حضور برخى از قطعات امريكا در افغانستان و آتش بس از جمله اين شرائط و خواسته هاى جديد اند.

مشكلات و ابهامات ديگرى نيز در برابر صلح وجود دارند:

سرنوشت حكومت فعلى

توافق ميان خود افغانها؛ مخصوصاً گروه هايى كه با همديگر جنگيده اند

چگونگى نظام آينده كشور

مداخلات كشورهايى كه خواهان ادامه جنگ اند، منافع ملى شان را با ادامه جنگ در افغانستان و منطقه گره زده اند و در اين چهار دهه گذشته؛ طرفهاى مؤثر بيرونى جنگ بوده اند و بر ادامه آن سرمايه گذارى كرده اند.

غرامتهاى جنگى و جبران خساراتى كه به كشور و ملت ما رسيده.

اسكان مهاجرين

ما معتقديم كه مسائل مربوط به صلح را بايد به چند بخش و مرحله تقسيم كنيم:

1- مذاكرات و توافق ميان دو طرف كنونى درگيرى: امريكا و طالبان.

2- مذاكرات ميان گروه هايى كه در گذشته و اكنون درگير اند؛ موضوع بحث شان؛ آتش بس، عدم توسل به كارهايى كه در گذشته باعث درگيرى ميان آنان شده، اطمئنان دهى به همديگر كه تجارب ناكام و خونين گذشته را تكرار نمى كنند، در برابر همديگر از نيروهاى خارجى استمداد نمى جويند.

مذاكرات بين الافغانى گسترده تر و شامل تمامى گروه ها و شخصيتهاى تأثيرگذار، در رابطه به چگونگى نظام بعدى كشور و اجماع ملى در رابطه به چگونگى رسيدن به قدرت و انتقال آن از يكى به ديگرى، از طريق مراجعه به آراء مردم و تمكين به آن.

متأسفانه برخى ها اين مراحل طبيعى را ناديده مى گيرند و طرحهاى ارائه مى كنند كه نه عملى است و نه مطابق واقعيتهاى جامعه ما.

آدرسهايى كه به نام صلحخواهى ايجاد شده و هر يكى طرحى ارائه كرده؛ به جاى آن كه ممد صلح باشد پيچيدگى ها را باعث شده و مانع صلح مى گردد.

نخستين چيزى كه ما به آن ضرورت داريم؛ آتش بس ميان طرفهاى درگير است، دو طرف درگير (امريكا و طالبان) به اين آتش بس نزديك شده اند، پس از اين بايد ميان گروه هاى درگير افغانى مذاكرات آغاز و اولين و مهمترين كارشان توافق بر آتش بس باشد. همانگونه كه مذاكرات ميان طالبان و امريكا يك ضرورت بود و احدى نخواست كه ديگران نيز بايد جز اين مذاكرات باشد و اگر خواست كسى به آن اعتناء نكرد و اين عدم اعتناء نيز مشكلى ايجاد نكرد؛ به همين منوال ما به مذاكرات ميان چند جناح سياسى و نظامى كه با هم درگير بوده اند؛ ضرورت داريم؛

مذاكرات (ميان گروه هاى درگير) بايد كاملاً بين الافغانى و بدون مشاركت و وساطت اجنبى و در كشور بى طرف باشد.

علاوه بر آتش بس و تعهدات در باره عدم تكرار تجارب گذشته، در مورد غرامات جنگى، جبران خساراتى كه به افراد متضرر از جنگ رسيده؛ با آن كه در جنگ دخيل نبودند؛ چون 6 مليون مهاجر، 3 مليون آواره داخلى، كه خانه هاى شان ويران گرديده و زمينهاى شان غصب شده، كسانى كه به ناحق و بى موجب زندانى و شنكجه شده اند، و جبران خساراتى كه به كشور ما رسيده، مصارف اسكان مجدد مهاجرين و آواره ها، تضمينات بين المللى در اين رابطه و در رابطه به عدم مداخلات بيرونى در امور داخلى كشور ما.

پس از آتش بس ميان اينها؛ مرحله تصميم در باره نظام آينده فرا مى رسد.

در اين مرحله؛ ما به اجماع ملى ضرورت داريم و لازم است توافق و تأييد تمامى اطراف تأثير گذار را داشته باشيم؛ از گروه هاى كوچك و بزرگ سياسى تا شورى هاى قومى، جامعه مدنى، و شخصيتهاى مهم ملى و سياسى و هر آدرسى كه از يك بخش ملت ما نمايندگى مى كند.

انتخابات

خواسته هاى ما

1- انتخابات مجدد در تمامى محلاتى كه اسناد، مدارك و وسائل بايومترك آن تخريب، مفقود و يا سرقت شده، طبق حكم صريح قانون

2- بازشمارى تمامى صندوقهاى كي در غياب نمايندگان و ناظرين كانديد ها به شمارش رفته.

در صورت پذيرش اين دو خواسته قانونى و مشروع؛ ما نتائج را مى پذيريم.

در غير آن نه نتائج را مى پذيريم و نه تيم برنده انتخابات از طريق تقلب و به استناد آراء جعلى و تقلبى را. از حق خود به هر قيمتى دفاع مى كنيم.